Synopsis
Niemand ontkent dat we in onzekere tijden leven. De vele crisissen die we doormaken zijn daar getuige van. Onzekerheid en angst voor wat komen zal, vreten aan het welbevinden. Op zijn beurt vreet dit onbehagen aan de sociale cohesie. Polarisatie en conflicten zijn daarvan de gevolgen.
Toch smeult onder al die spanning ook energie. Onder het onbehagen schuilt een diep, onvervuld verlangen.
De Verklaring van 30 november probeert dat verlangen een gezicht te geven. In zes krijtlijnen schetst ze een samenleving die we wel leefbaar kunnen achten.
Grote hervormingen vergen niet alleen een breed gedragen ongenoegen over het bestaande, maar ook een beeld van hoe het nieuwe er zou moeten uitzien.
De hervorming waar de mensheid nu als geheel voorstaat is immens. Voor de eerste keer in zijn geschiedenis, kan de mens niet langer hopen op groter beslag over zijn natuurlijke omgeving. Voor de eerste keer wordt hij door die omgeving gedwongen om zich bescheiden op te stellen. Daar zou een grote gelukservaring kunnen uit voorvloeien.
Maar het heersende waardestelsel belet hem dat voorlopig. Wie zich het beeld van een maatschappij die georganiseerd is naar de krijtlijnen van de Verklaring eigen heeft gemaakt, wordt elke dag geconfronteerd met een grote tegenstelling.
Die doet zich op nagenoeg alle domeinen van de samenleving voor.
Men kan daar gefrustreerd door worden. Maar men kan er ook een kans in zien. Het betekent dat een andere samenleving ook op zovele domeinen waar kan worden gemaakt.
Dit boek bevat een aantal columns die sinds de Verklaring van 30 november 2019 door Hans Claus werden geschreven naar aanleiding van concrete nieuwsfeiten, in een niet aflatende zoektocht naar ingangspoorten voor de noodzakelijke verandering waar we voor staan.
Specifications
Hans Claus
Hans Claus is in 1962 in Kortrijk geboren als kleinzoon van beeldhouwer en dichter Lieven Colardyn en achterneef van Hugo Claus. In 1982 gaf hij als autodidact in zijn geboortestad zijn eerste tentoonstelling van schilderijen.
In 1984 studeerde hij af als criminoloog (UGent). In de voetsporen van zijn nonkel Marcel Colardyn werd hij gevangenisdirecteur in 1986. Hij was adjunct-directeur in de Nieuwewandeling (Gent), in Sint-Gillis en Oudenaarde. Van 1997 tot 2000 pionierde hij met het penitentiair centrum voor basisopleiding (PCBO) ‘De Bres’.
Aan de stedelijke academies van Halle, Anderlecht en Gent studeerde hij achtereenvolgens voor schilder, beeldhouwer en fotograaf. In 1999 publiceerde hij zijn eerste dichtbundel bij uitgeverij P. Zijn tiende bundel Ik heb u lief tot in de dood verscheen in 2020.
In 2009 initieerde hij in ‘Orde van de dag’ de idee van het kleinschalige detentiehuis. Hij leidde nadien binnen de schoot van de Liga voor Mensenrechten het project ‘gedifferentieerde strafuitvoering’ dat het idee verder uittekende tot een veelheid van in de samenleving verankerde kleinschalige detentievormen die de klassieke gevangenis moeten vervangen. In 2012 stond hij mee aan de wieg van vzw De Huizen (www.dehuizen.be) die opgericht werd om die paradigmawissel te doen uitvoeren. De vzw gaf in 2022 geboorte aan de internationale vzw RESCALED (www.rescaled.org). In 2017 startte hij denkgroepen om het groeiende ongenoegen in de postindustriële samenleving bloot te leggen. Dit resulteerde in de ‘Verklaring van 30 november 2019’, waarin in zes krijtlijnen de schets voor een leefbare wereld werd uitgetekend (www.novemberverklaring.eu). Hans Claus schreef het manifest van deze Verklaring en bezielt sindsdien de groep van ondertekenaars.
Sinds 2005 is hij het inrichtingshoofd van de gevangenis van Oudenaarde.
You may also be interested in ...
